‘Heb je vanavond wat te doen?’
‘Altijd wel wat natuurlijk, wat bedoel je?’
‘Heb je tijd voor koffie in ons Arendsnest?’
Ahaaaa, dat is een nieuwe openingszet in ons eindeloze schaakspel, damegambiet, klassiek ook wel, the queen’s gambit. Natuurlijk kan ik tijd vrij maken voor koffie, altijd gooi en plooi ik mijn rooster om voor jou, bijna niets is onmogelijk.. . Voordat ik kan antwoorden..
‘Q, ik zou wel een massage willen, kan dat?’
OH, He? .. hoe vreemd.. je klinkt .. je klinkt eigenlijk vermoeid en mild. Geen bevel, geen opdrachten slechts eenvoudig, koffie en een verzoek om een massage. Het ontroert me, dit is zo puur, klein en heel, heel oprecht, kwetsbaar zelfs. Dit is helemaal geen spel en heeft niets van doen met openingszetten, dit is heel zuiver jij en heel louter ik.
‘Ja, tuurlijk, hoe laat?’ Met de liefste smiley.
’20.00 kom zonder auto, dan hebben we geen last van de avondklok, ik breng je thuis’
‘Fijn, tot zo.’
Dansend en neuriënd op de muziek door mijn huis doe ik de noodzakelijke dingen, het loopt op rolletjes, sneller en beter dan normaal bedenk ik me glimlachend. Ondertussen bereid ik me voor, hoe ik het ga aanpakken, wat ik nog moet klaarzetten, meenemen.. hmmm, wat een heerlijk onverwacht begin van de week.
Koffie.. een wijntje koud.. de asbak.. .. de kachel omhoog.. grote handdoeken.. warme olie.. en wat trek ik aan wat makkelijk uit kan en heb ik.. .. en.. allemaal muizenissen die zich vanzelf op zullen lossen, het is maar goed dat het over 2 uurtjes is.. ik was anders weer in alle staten geweest.
In mijn gedachten voel ik mijn handen al langs je ruggengraat.. je nek.. spanningen weg wrijven… rust laten stromen.. warmte … happy end .. glimlach ik inwendig om mezelf.. masseren kan zo heerlijk zijn.